the limping messenger

DE WALLEN ZIJN TRENDY
– of de teloorgang van gerechtigheid uit sprookjes –

Nadat de Ombudsman met zijn berichtgeving over de onhoudbare toestand voor de gewone Amsterdamse buurtbewoner op De Wallen eerst het lokale nieuws wist te bereiken, vervolgens de landelijke pers en zelfs de NOS er een item aan wijdde, kunnen andere gezagsdragers niet achterblijven… zo spoedde Femke Halsema zich met heel haar gevolg van assistenten, politieagenten en vooral veel camera’s zich naar de Rosse Buurt om acte de présence te geven. Het zal niet lang meer duren of Femke en Willem Alexander wandelen hand in hand over De Wallen… dat moet de burger moed geven is de gedachte hierachter en ook is het een onmisbaar onderdeel van de waardebepaling van een gezagdrager of -draagster op de media-markt (en laten we wel wezen dat is het uiteindelijke hoogste doel van alles als je in bestuur of politiek actief bent).
De door velen zeer gewaardeerde ‘eigen observaties’ van de ombudsman, Arre Zuurmond gingen aanvankelijk gepaard zonder beelden van hem als persoon, laat staan geposeerde beelden op de plaats des onheils.
Dat was even effectief als sympathiek. Zijn gang naar het nieuws, met de bijbehorende fixatie op zijn persoon, mag dan wel tot doel hebben om de goede zaak van het bestrijden van overlast te dienen, de consequentie is dat hij zijn taak als incognito observant daarmee verloren heeft. Dat is jammer en het is de vraag of hij een legertje ‘mollen’ als plaatsvervangende observanten achter de hand heeft om zijn goede werken voor te zetten.
Anders is het voor hoogwaardigheidsbekleders die niet langer – zoals in vele sprookjes uit vele culturen te vinden is – vermomd als ‘gewone vrouw of man’ zelf de ware toestand van het volk in ogenschouw nemen om vervolgens gerechtigheid te laten zegevieren. Het bezoekje van Femke Halsema aan De Wallen ervaar ik als misplaatst. Dat had anders gekund, kunnen de grimeur en kleermaker uit de Stopera niet een voortreffelijke vermomming voor haar fabriceren? Wat was het nut van die kleine stoet met floodlights en camera’s op De Wallen? Had zij niet beter zich publiekelijk kunnen uitspreken over de waarde die zij hecht aan de reportages van de gemeentelijke ombudsman?
Het wachten is op de koning die op Koningsdag De Wallen gaat bezoeken en persoonlijk al het gajes in de gracht zal smijten… gaan we dat meemaken?
~
Willem-Alexander zijn moeder deed het wel. Laat ik dit in herinnering roepen, het jaar is 1965 (Willem Alexander is nog niet geboren): “Het had allemaal een groot geheim moeten blijven. In 1965 nam majoor Bosshardt van het Leger des Heils prinses Beatrix mee door de Wallen, de rosse buurt van Amsterdam. In vermomming, want de jonge prinses mocht niet herkend worden. Uiteindelijk werd ze, ondanks haar pruik, hoofddoek en dikke bril, herkend tijdens het uitdelen van De Strijdkreet, het tijdschrift van het Leger des Heils.”

Op de web-site van het Legers des Heils op een pagina gewijd aan Majoor Bosshardt is een foto met bijschrift te vinden van dit sprookjesachtig bezoek aan de wallen van Beatrix.

“Er waren weinig mensen zó benaderbaar als majoor Bosshardt. Ze had veel bekende vrienden die bewondering hadden voor de tomeloze inzet voor de naaste in nood. Ze raakte zelfs bevriend met prinses en later koningin Beatrix. Ze nam de prinses eens undercover mee de Wallen op om de verschrikkelijke realiteit van prostitutie en armoede te laten zien. Later kwamen ze elkaar geregeld tegen bij officiële gelegenheden, zoals het openen van diverse nieuwe locaties van het Leger. Na het overlijden van de majoor opende prinses Beatrix het Leger des Heilsmuseum op de Wallen en de vernieuwde opvanglocatie voor dak- en thuislozen, vlak naast het huis waar Bosshardt altijd heeft gewoond. Ook met koningin Juliana had de majoor goed contact. Zo is ze eens met haar kenmerkende mandje via de achterdeur het paleis ingegaan om de koningin te bezoeken.” (bijschrift op web-site Leger des Heils)