oorspronkelijk gepubliceerd op 22 augustus 2012 op mijn Flickr-nieuws-tableau website
Voor PIA DIJKSTRA en haar D66 verkiezingsstunt van automatisch van staatswege tot orgaandonor gemaakt te worden
D66 niet liberaal maar totalitair: OrgaanDonor Ben Je Persoonlijk – Niet Bij Wet
Verbazingwekkend dat dit totalitaire voorstel dat er middels gelobby bij het parlement doorgedrukt zou moeten worden uit de koker van D66 komt. Het betreft hier een voorstel dat iedereen letterlijk gaat raken, waarbij een ander rechtsprincipe, dat van ‘het recht op eigen lichaam’ botweg ongedaan gemaakt wordt. Zelfs het per referendum aannemen van zo’n voorstel is onaanvaardbaar. Een percentage meerderheid van stemgerechtigden bij zo’n mogelijk referendum is ook onvoldoende. Er zal altijd een grote groep niet-stemmers en tegenstanders zijn en hen kan niet het grondrecht op het eigen lichaam ontnomen worden.
Ook na de dood is er het recht om een ongeschonden lichaam te kunnen begraven of cremeren.
Botte partijpolitiek is het die zelfs eventuele voorstanders zal doen wijvelen.
De campagne gaat inmiddels verder (*) met een brief van medische specialisten en patiëntenverenigingen aan de kabinetsformateurs, alsof iemand van de kiezers ooit over dit onderwerp gestemd heeft.
Dat wat een bewuste gift van een goede gever kan zijn wordt zo omgedraaid tot staatsdwang.
WIE ZWIJGT STEMT TOE = STAATSTERREUR: deze omdraaiing strookt ook niet met grondrecht op eigen lichaam… dienstplicht na de dood op het slagveld van de medische-industrie.
De wijze waarop het debat over orgaandonatie nu vaak gevoerd wordt is platvloers en D66, via de spreekbuis Pia Dijkstra, lijkt te pogen een dieper gravende discussie, met een ‘snel slim wetje’ te omzeilen.
“Het aantal juridische kwesties waarin het menselijk lichaam een rol speelt zijn immers groot. Te denken valt aan uiteenlopende zaken als draagmoederschap, kooivechten, dwergwerpen, cosmetische chirurgie, medische ingrepen, lijkbezorging, arbeidsverhoudingen, levensbeëindiging, prostitutie, sadomasochisme, orgaandonatie etc. Het menselijk lichaam kan in deze verschillende contexten worden verhandeld, verhuurd, vervreemd, veranderd, beschadigd, begraven, onderzocht, gedoneerd, bewerkt, verwerkt, gebruikt, uitgeleend, gekloneerd en gerecombineerd. Het recht kent daarom eveneens een variëteit aan juridische regimes ten aanzien van het menselijk lichaam.”
Dit is een citaat uit het proefschrift “Persoon en lichaam in het recht – Menselijke waardigheid en zelfbeschikking in het tijdperk van de medische biotechnologie” van Britta Chongkol van Beers, gepubliceerd in het jaar 2009 bij de Vrije Universiteit, Amsterdam. (**)
In deze en soortgelijke publicaties worden overwegingen uiteengezet die dieper graven en verder reiken dan het populistische debat en de Bekende Nederlanders marketing voor een goed doel, die wij nu over ons uitgestort krijgen. Dit is stof tot nadenken over onze eigen stoffelijkheid en hoe samenlevingen middels de uit hen voortgekomen staatsstelsels, door de tijd tot wetgeving komen en hoe veranderlijk – door de tijd heen – de praktijk en de daarmee verbonden ethiek kan zijn.
Het botte bijl Wie Zwijgt Stem Toe voorstel is verwerpelijk.
Ik ben zelf zeker niet principieel tegen orgaandonorschap, maar dan bewust op eigen initiatief en wellicht ook gedetailleerd op wat wel en wat niet met mijn lichaam later kan gebeuren. Wat ik in deze actieweek Pro Orgaandonorschap node mis, is wat mogelijke bezwaren zouden kunnen zijn. Ieder voordeel kent ook een nadeel.
De ‘medische dystopie’ van een massaal toegepaste indirect afgedwongen orgaandonatie zie ik nog nergens beschreven. Het gaat niet enkel om ‘Voor of Tegen zijn, maar om wat nu de consequenties zouden kunnen zijn om zoiets massaal te gaan toepassen. De schandalen met bloedbanken en orgaanhandel die wij nu al kennen zullen verbleken in vergelijking met de rampen die de industrialisatie van uiteen gesneden dode lichamen ons gaan brengen. Aangezien de uitwisseling van organen niet enkel landelijk gebeurd, maar ook internationaal is, nemen de risico’s om de handelingen te beheersen, ook in ethische zin, toe. Zo wij in een jong verleden het begrip hadden van ‘De Europese Boterberg’, doordat er vrieshuizen vol niet direct op de markt afzetbare boter als gevolg van een nieuwe EEG landbouwpolitiek in koelhuizen lag opgeslagen, Zo zou ook een begrip van een ‘Europese Lijkenberg’ kunnen ontstaan.
We hoeven verder maar te denken aan het omstreden gebruik van lichamen van dode gevangenen in de huidige Volksrepubliek China voor medische en spectaculaire educatieve doeleinden (wereldwijd rondreizende tentoonstelling met geprepareerde menselijke lichamen en delen ervan), om te beseffen wat ons te wachten kan staan als orgaandonorschap ondoordacht massaal ingevoerd gaat worden. In zeker zin zijn we dan weer aangeland bij het 17e eeuwse Theatrum Anatomicum waar de lichamen van terechtgestelden tijdens publiekelijke leersessies – die ook een spektakel karakter hadden – opengesneden werden.
=======
(*) zie NRG/Handelsblad 20/10/2012
www.nrc.nl/nieuws/2012/10/20/specialisten-sturen-brief-ov…
(**) Het gehele proefschrift van 775 pagina’s van Britta Chongkol van Beers staat on-line in PDF formaat
the limping messenger 