Volgens een onderzoek van de Europese Commissie willen de meeste internetgebruikers niet betalen voor online content schrijft Maraie-José Klaver in haar weblog over digitale zaken bij NRC/Handelsblad: “Uit het onderzoek blijkt dat de afgelopen 3 maanden minder dan 5 procent van de internetgebruikers in de Europese Unie betaald heeft voor digitale content. Slechts 20 procent van de internetgebruikers zouden willen betalen voor content als alle gratis opties verdwijnen.”
Dat deed mij denken aan de gratis papieren-informatie-opties die nu stilzwijgend aan het verdwijnen zijn:
Veel wetenschappelijke literatuur die vroeger voor een ieder die niet lui was te vinden was in publiek toegankelijke bibliothen met name die van de universiteiten, zijn nu enkel nog in digitale vorm – on-line – beschikbaar voor studenten en academici, die daarvoor een aparte inlogprocedure moeten doorlopen. De universiteiten hebben strenge contracten om deze exclusiviteit te bewaken. Vrije toegankelijkheid tot informatie (ooit vastgelegd in het culturele deel van de accoorden van Helsinki) als burgrerecht sijpelt zo met de dag weg. Sommige universiteiten hebben een sluiproute opengelaten voor buiten universitaire gebruikers in de vorm van het ter plekke on-line raadplegen met de mogelijkheid om via een USB stick de gewenste informatie over te nemen.
Academic resources, especially periodicals, are more and more published and subscribed to in digital format. This diminishes non-academic public access to these resources as such data sources tend to be closed to non-members of universities and the like. Freedom of information is thus declining in our area of ubiquitous electronic communication. One needs to be a privileged member of the academic class to have access. This situation demands a reestablishment of the right to information for all citizens. Now commercial interests ban many people from scientific information sources. Some Dutch University Libraries have left open a backdoor for the knowledgeable general public, who can put their USB stick in some computers within the university to thus realize the traditional notion of freedom of access to the sciences for all.
Ook is er een tendens bij universiteiten om via pasjes de toegankelijkheid van hun instellingen voor buitenstaanders te beperken. Het ideaal van vrije toegankelijkheid van informatie ter stimulering en verheffing van de natie wordt hiermee verkwanseld.
Het oude idee van de openbare bibliotheken en universiteits bibliotheken als tempels van kennis waar een ieder die dat wenst van de bron kan drinken zou een nieuwe vorm dienen te krijgen in deze tijd van toenemende exploitatie van kennis. Het is ergerlijk dat de voorbeelden van de amusements-industrie en degenen die de producten daarvan gratis proberen te bemachtigen ook gebruikt wordt voor alle andere vormen van informatie. Overheidsarchieven hebben zich al sinds enige jaren geprofileerd als plaatjes uitmelkbedrijven, terwijl het materiaal dat zij brengen eigenlijk in het publiek domein geplaats zou moeten worden. Is het de historische Hollandse vrekkigheid die dit teweeg brengt? Wie weet wat er in de Verenigde Staten – op basis van de Jefferson traditie – aan archief materiaal vrij te vinden is, zal mijn afkeer van de Hollandse culturele zuinigheid beter kunnen begrijpen.
the limping messenger 