Onze nationale leeuw heeft dan ook bloed aan de nagels en spreekt recht met een bloedrode tong… die Nederlandse Leeuw heeft ook een een permanente erectie – viervoetige roofdieren (met uitzondering van hyena’s) hebben een penisbot (os penis) – altijd klaar voor copulatie. Bij de mens is dat niet zo, die moet eerst opgewekt worden, opgewonden raken voordat copulatie met penetratie mogelijk is. Het is in het licht van deze kennis dat we de uitspraak van minister president Rutte dienen te begrijpen:
“Soms moet je hard zijn.”
Wat wekt nu die leeuwenlust bij ambtenaren voor vluchtelingen-, juridische- en politie-zaken? Het zijn de ‘Niet-Universele Onverklaarbare Onrechten van de Staat‘, heel die warboel van wetten en regelingen omgeven door juridische haarkloverijen – waar velen een goede broodwinning aan hebben – die WAT KROM IS TOCH RECHT MAAKT…. die macht van de onmacht wekt ambtelijke wellust, het genoegen van regelgeving die doel in zichzelf is geworden.
Laten we dit niet vergeten, want dat wat met dit ‘last-minute’ asiel’ na tien jaar naar buiten treedt is geen menselijk mededogen, maar menselijke politieke berekening. De ‘cas celèbre’ van deze twee Armeense tieners was mediatiek genoeg om in brede kring verontwaardiging op te wekken. Wie de sociale media over dit onderwerp naloopt en naar de protesten op Twitter en Facebook kijkt ziet dat het sociaal-politieke profiel van de sociaal-media protesteerders heel breed is, ik denk dat er velen bij zijn die voor de regering Rutte met het anti-asiel stempel van de VVD gestemd hebben, maar waar het ‘sentiment van het moment’ hen van gedachte heeft doen veranderen… Of dat enkel voor dit ene geval van sociaal bizarre besluitvorming is, of ook structureel, staat te bezien.
(*) NOS 8/9/2018: “Armeense tieners Lili en Howick zijn terecht en mogen blijven”