Eergisteren nog luisterde Prins Willem Alexander de Nationale Burendag op met het opgooien van een ontroerend goed balletje…. de sloop van enkele historische boerderijen op zijn Wassenaarse landgoed ‘De Horsten’. Het balletje viel jammer genoeg niet in goede aarde bij de Koninklijke Vereniging Heemschut die zegt ons erfgoed goed te willen beschermen en daarvoor ook de hulp van Hare Majesteit moeder van de prins als beschermvrouwe heeft. De armlastige prins wil namelijk op de grond van de te slopen historische boerderijen op zijn landgoed luxe villa’s bouwen en verhuren of verkopen om zijn in ongerede geraakte huishoudgeld te kunnen aanzuiveren. De Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) probeerde nog media-strategisch de sloop wit te wassen door te laten vermelden dat het om al jaren niet meer in gebruik zijnde en verwaarloosde boerderijen gaat, alsof de ‘Leegstandswet’ niet voor het bezit van het Koninklijk Huis geldt. Ook stuurde de RVD een pittig commentaar aan de Volkskrant naar aanleiding van een ‘close reading’ sessie van het koningshuis niet gunstig gezinde verslaggeving over de affaire.
Pro-sloop filmpje geproduceerd door de Rijksvoorlichtingsdienst op de website van het koninklijk huis... klik plaatje voor link naar RVD filmpje
De buren van de prins weten wellicht niets van de burgerzin doelstellingen die door middel van de Nationale Burendag aan den volke getoond worden, dat kan mede veroorzaakt worden door de ongunstige woonsituatie van de prins waar letterlijk ‘in velde noch wege’ buren te zien zijn. De buiten het prinselijk zicht verblijvende buren hebben zich dan ook niet ontzien om een bezwaarprocedure tegen Prins’ sloopplannen aan te kondigen.
De onroerend goed affaires van de prins zijn niet enkel lokaal, maar hebben ook mondiale proporties aangenomen, zich afspelend op drie continenten: Afrika, Zuid Amerika en Europa. Na de nederlaag op het strand bij het villa-ontwikkelingsproject Machangulo in Mozambique en zijn ontwijkende troepenbewegingen in de bergen van Villa La Angustura in Patagonië wacht de onroerende Prins nu een nederlaag – vlak bij het eigen kamp – bij de Wassenaarseslag.
Wij kunnen nu weliswaar met de digitale piloot van Google Maps en Google Earth naar en over al die met het prinselijk paar gerelateerde onroerend goed ondernemingen vliegen, maar de betekenissen van ieder van die plaatsen wordt daarmee nog niet blootgelegd. Deze interactieve computer kaart ontbeert een sociale en historische ‘legende’ en om dat goed te doen heb je een royale toelage nodig om al de relevante bronnen in het nodige detail te kunnen bestuderen en daar een evenwichtige samenvatting van te kunnen geven. Ik noteer hieronder – als hinkende bode – enkel wat kijkend naar die kaarten weer in mijn herinnering opkomt en prik heel schuchter in de eerste lagen van verder te ontsluiten achtergrondmateriaal…
Schoolplaat zoals ik die tot in de zestiger jaren van de vorige eeuw nog gebruikt werd om een nationaal volksbesef te kweken..
Aangeland in 1813 op het Scheveninger strand en volgens de nationale canon met gejuich door het volk ontvangenen om vervolgens op een boerenwagen door de duinen naar de hofstad getrokken te worden, om niet veel later van in exil verblijvende prinsen behorende tot een verloren gegane republiek tot erfelijke koningen te worden, is er die bijzondere band van de Oranjes met de duinen en het strand ontstaan van Scheveningen tot de Wassenaarseslag. Zo had koningin Wilhelmina haar duinhuis op de ‘Ruigenhoek’ even ten noorden van Scheveningen waar zij ‘eenzaam maar niet alleen’ het duinleven aquarelleerde en had haar schoonzoon een jachthuis even verderop bij Wassenaar, waar hij met zijn ‘belle Hélène’ de vrije liefde bedreef, waaruit zijn dochter ‘Alexia‘ werd geboren, enkele maanden na de geboorte van zijn kleinzoon Willem Alexander . Of die tweede naam ‘Alexander’ enkel een toevallige naamsovereenkomst is blijft ongewis. Wel koos Willem Alexander hetzelfde nabijgelegen duingebied om er zijn meer burgerlijk huwelijkse bestaan in te richten.
De Ruigenhoek Scheveningen, landgoed van H.M. de Koningin zegt het onderschrift bij deze slechte reproductie van een briefkaart. Als een jongetje op bezoek bij mijn Oma fietste ik vaak door de duinen richting Wassenaar en dan kon je net zo de kap van de villa van Wilhelmina zien. Juliana gebruikte het huis nog als vakantieoord voor leden van haar hofhouding en onder Beatrix kwam het verwaarloosd leeg te staan en brandde uiteindelijk in 1983 geheel af.
Locatie van de omtrekkende beweging bij Villa La Angustura in Patagonië in het natuurreservaat bij het Nahuel Huapi meer en het investeringsproject ‘Mueu de Piedra’. Of de echtgenote van prins Willem Alexander maxima hem heeft weten te vertellen wat voor een uiterst bijzonder plek dit is, ik kan er nergens verwijzingen naar vinden. Oorspronkelijk het land van de Tehuelche, Puelche en Pehuenche indianenstammen, in 1620 ontdekt door door met het zwaard van god rondtrekkende Jezuïeten, verloren gegane expedities die een mythe laten ontstaan van een door Spaanse schipbreukelingen gestichte wonderbaarlijke stad een evenknie van het gezochte ‘El Dorado’ een hoog in de bergen gelegen meer tussen twee bergen, de een van goud de ander van diamanten… ik zal mij er in verdiepen met andere bron dan de over elkaar heen duikelende speculatieve web sites: “Cronica historica del Lago Nahuel Huapi” door Juan M Biedma en er later verslag van doen….
Locatie van de slag bij het strand van Machangulo in Mozambique
Het schiereiland van Machangulo met aan de Indische Oceaan kant het villapark waar prins Willem Alexander zijn villa kocht en die inmiddels weer te koop heeft gezet na een stroom van negatieve berichtgeving...
the limping messenger 