Bram Moszkowicz spreekt niet “met meel in de mond” zoals parlementariërs maar heeft een wel besneden tong die in allerlei situaties onversneden fel weet te spreken: de ‘tong van een kameleon’. De natuur is een wonder van aanpassingen van iedere soort aan iedere omgeving. Een kameleon-tong die razendsnel tot ver buiten het lichaam schiet en zich krachtig ontvouwt, buitengewoon elastisch, met zuignapjes aan het einde die de prooi kunnen vasthouden. (*) Ideaal voor een advocaat. Eén nadeel deze tong kan geen natte glibberige prooien vasthouden. Anguilla est: elabitur. (**) Goed te weten voor de tegenpartij. Een tong ook die zo lang is, dat het “achterste” ervan vrijwel nooit in zicht komt.
“Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt” behoort tot het wezen van de advocatuur. Een advocaat behoort niet te worden verweten dat hij zijn tong verkoopt. “Amicis inimicis promptus”, de advocaat staat paraat, voor zowel vriend als vijand.
Toch bergt het ook een beroepsrisico in zich. Aan wie en hoe vaak verkoopt een advocaat zijn tong? Een klassiek thema dat al in de middeleeuwen terug te vinden is, zoals de ‘Dialogus Miraculorum’ van de 13e eeuwse abt Caesarius van Heisterbach die verhaalt over hebzuchtigen:
“Een woekeraar verslikt zich tijdens zijn doodsstrijd in hun gouden muntstukken en een advocaat wordt op zijn sterfbed aangetroffen zonder zijn tong, die hij tijdens zijn leven zo vaak verkocht.”
Wat de publieke figuur Moszkowicz betreft “Aquila non capit muscas”, een adelaar vangt geen vliegen. (**) Een kameleon doet dat echter wel.
De wijze raad van ‘ergens boven staan’ door ontelbare generaties neergelegd in deze Latijnse rechtszaal-spreuk, lijkt onvoldoende door Bram Moszkowicz te worden opgevolgd. Regelmatig dient hij zijn criticasters in de publieke media van repliek.
Het is de prijs die iemand betaalt die zichzelf al te zeer bekend heeft weten te maken. Daar waar hij er buiten of er boven zou hebben kunnen gaan staan, staat hij er nu middenin. Een publiek figuur die niet schroomt regelmatig mee te werken aan een bekend roddel-tribunaal op de televisie, ontloopt zelf de roddelrubrieken en het publieke debat niet.
Albert Verlinde samen met Bram Moszkowicz in een kenmerkende scène van RTL Boulevard in het jaar 2011.
—
Voorzet voor dit artikel het opinieartikel van Thomas von der Dunk in De Volkskrant van 20 oktober 2012 “‘Bij Moszkowicz blijkt toch erg veel wèl wat het lijkt'”
(*) Op de website Wetenschap24 dit artikel van 24 april 2004, met de fijnere details: “Rap van tong: Onderzoekers vinden katapult in kameleonbek.”
“Anders dan de meeste mensen denken, heeft de kameleon geen roltong. Nederlandse biologen hebben ontdekt wat wél: een zeer ongewoon soort katapulttong, nog nooit eerder gezien in de natuur. Als de kameleon zijn tong uitsteekt, hoed je dan maar. Het dier schiet zijn tong naar buiten met een versnelling van een schietstoel – maal tweeënhalf. In een tiende seconde tijd overbrugt de tong een afstand van anderhalf maal zijn lichaamslengte. Voordat de prooi van de kameleon doorheeft wat hem overkomt, zit hij al vastgehecht aan de rapste tong van de natuur. Voor die prestatie is meer kracht nodig dan je met spieren kunt opwekken: tot 3000 Watt per kilo spierweefsel. Onderzoekers van de Universiteit Leiden en Wageningen Universiteit berekenden dat al enkele jaren geleden, maar zien hun inspanning deze week bekroond met een overzichtspublicatie in het gezaghebbende vakblad Science. Jurriaan de Groot en collega’s onderzochten de wondertong van de kameleon met hogesnelheidscamera’s, röntgenapparatuur en gewoon door kameleontongen uit elkaar te halen.”
(**) “Aquila non capit muchas” (ook wel in deze vorm “aquila muchas non captat”) een gezegde dat voorkomt in de ‘Adagia’ van Erasmus, een verzameling van Griekse en Latijnse spreuken, eerste uitgave in Parijs in het jaar 1500. “Een arend vangt geen vliegen” (belangrijke mensen houden zich niet met beuzelarijen bezig).
the limping messenger 