Feeds:
Posts
Comments

Posts Tagged ‘Argus mythe’

Ellie-Lust_Panoptes_Panoptos

Een al te lang en uitgekauwd interview met Ellie Lust in HET PAROOL van 22 september 2018 van de hand van Gijs Groenteman… Ellie ‘alziend’ (panoptes) en door de media-aandacht voor haar vertrek bij de politie ‘door allen gezien’ (panoptos). Agente met Argusogen in het oog van de Televisiecamera’s. Zien en gezien worden  past zeker bij de taak va een politieagent, maar als ‘het gezien worden’ met een veelvoud van duizend mediaal vermenigvuldigd wordt, veranderd de kwantiteit de kwaliteit. Politie dient te staan voor ‘onpartijdigheid’ zowel van afzonderlijke ambtenaren als van het apparaat als geheel. Een al te grote constante media-bekendheid van een afzonderlijke politieambtenaar plaatst die ambtenaar – hoe voortreffelijk die zich ook mag gedragen – in een positie waarbij ‘publieke taak’ en ‘publieke bekendheid’ met elkaar in conflict kunnen komen.

Ellie Lust wenst dit laatste niet in te zien en nu wordt haar conflict met de leiding van de politie niet binnenskamers, maar in de media uitgevochten, televisiester tegen politiemannen met sterren op hun uniform.

AMSnote6577.09

“Ik voel me me niet integer behandeld” is de krantenkop in Het Parool van 22/9/2018.

‘INTEGER” dat is ook het kopje boven een verklarende paragraaf in de ‘Beroepscode politie’  waarop politieambtenaren ingezworen worden. Ik citeer hier die paragraaf:

“Integer
Ik ben onafhankelijk in mijn optreden.
Ik handel niet uit eigenbelang,
maar voor de veiligheid van de
burger, mijn collega en mijzelf.
Ik ben mij bewust dat ik als politieambtenaar
24/7 een voorbeeldfunctie vervul.
Ik zorg ervoor dat mijn gedrag – tijdens
de dienst, daarbuiten, maar bijvoorbeeld ook
op sociale media – het imago van
de politie niet schaadt.
Als iets is voorgevallen waarbij ik twijfel over
mijn uitlatingen of handelen, neem
ik hiervoor verantwoordelijkheid en
spreek ik mij hierover uit.”

Het moge duidelijk zijn dat Ellie Lust met haar dubbelrol van politieagent en reality-tv-agent (inclusief een eigen bedrijf ter ondersteuning van haar televisie carrière), grensoverschrijdend was als politieagente in de zin van de politiewet en de daarbij behoren beroepscode. Zij opereerde zowel ‘in het echt’ als niet helemaal echt (politieagente spelend in reality-televisie programma’s). Daar waar zij zelf wellicht niet twijfelde over haar vermogen om beide rollen gescheiden te houden, deelden anderen die zekerheid niet. Het hierboven geciteerde principe van INTEGER zijn keert zich uiteindelijk tegen haar, want ook dat staat in de Beroepscode Politie, dat bij twijfel over het correct (kunnen) functioneren van een politiefunctionaris, deze twijfel ook door collega’s – in welke échelons dan ook – geuit dient te (kunnen)  worden. Dat is wat meermalen gebeurd is en uiteindelijk tot het ende van haar werk bij de politie zelf geleid heeft.

Die kop bij Het Parool interview misstaat dus. Ik ga de inhoud van dit interview hier niet herhalen enkel dit: na vele herhalingen van wat wel al eens eerder gezegd is in de stroom van publicaties over de dubbelrol van Ellie Lust, komt deze kernvraag en is haar antwoord erop haar eigen veroordeling

Vraag Het Parool: “Alleen vindt u het onredelijk dat u moet kiezen.”

Antwoord Ellie Lust: “Ik vind dat het gecombineerd had kunnen worden. Omdat ik Ellie van de politie ben. Op televisie.”

Laten we wel wezen een politie agent dient via de staat de gemeenschap te dienen en dat is een enkelvoudige taak, zonder bijbaantjes welke dan ook… Dat geldt voor de top (daar mag ook wel eens de bezem door), dat geldt voor de basis en eveneens voor uitzonderlijke politieagenten, zelfs voor Ellie Lust.

Ooit was er het oude instituut op dorpsniveau van de ‘onbezoldigde koddebeier’ (kodde is een oud woord voor knuppel en beieren is rondzwaaien). Het behoort tot de uitgestorven beroepen…. wellicht kan Lust dat nieuw leven inblazen inplaats van de knuppel met een microfoon en dan ‘het veld’ in veldwachtertje spelen voor de camera… zoals wij allen gezien hebben op de tv heeft zij zich daar al in geoefend.

Vraag me af of er ook omgekeerde beroepskeuzes gemaakt worden, zoals van tv-persoonlijk naar politieagent… Jeroen Pauw als wijkagent voor de grachtengordel, Eva Jinek als wijkagente op de wallen… Ja daarvoor moeten wel offers gebracht worden, geen bijbaantjes!

De Griekse mythe van de waakzame reus Argus wiens hele lichaam met ogen bedekt was (panoptes) verhaalt hoe Hera, de vrouw van Zeus, Argus als bewaker aanstelt om haar echtgenoot te beletten de door hem begeerde godin Io te bezitten. De waakzame reus wordt echter in slaap gesust door Mercurius als handlanger van Zeus, de god van handel, reizigers en winst. Door diens even aangename als slaapverwekkende muziek op fluit en lier, alsook het slaan van papaverbollen (opium) over de kop van van de reus, valt Argus in slaap en faalt in zijn taak als bewakers. Het panoptos (door allen gezien worden) van de media, de extra verdiensten, de vele reizen naar uitzonderlijke gebieden, strelen het ego en doen de aandacht voor de taak van het bewaken verslappen…

Ellie van panoptes tot panoptos.

Link naar het lange interview in Het Parool, de special: https://www.parool.nl/amsterdam/ellie-lust-over-vertrek-ik-voel-me-niet-integer-behandeld~a4604903/

Naschrift
De affaire Ellie Lust is niet nieuw, denk aan politievoorlichter Klaas Wilting, al weer 18 jaar geleden, ik citeer de Wiki over hem:

“In 1980 werd Wilting voorlichter bij de Amsterdamse politie en kreeg landelijke bekendheid met zaken als de ontvoering van Alfred Heineken en zijn chauffeur Ab Doderer in 1983. Wilting was regelmatig op de televisie te zien. Ook deed hij veel mee in amusementsprogramma’s met bekende Nederlanders. De Amsterdamse politie verbood hem uiteindelijk nog op te treden in programma’s die niets met zijn ambt als woordvoerder van de politie te maken hadden. Daarop nam hij in 2000 ontslag bij de politie. Sindsdien is hij actief als mediatrainer.”

Ook staat in deze Wiki vermeldt  – het kan verkeren – dat Wiltink na zijn werk als politievoorlichter werkzaam was voor de frauduleuze DSB bank van Dirk Scheringa die hem als ex-poltievoorlichter en Gerrit Zalm als ex-minister voor financiën had ingehuurd om zijn oplichtingspraktijken in de media wit te wassen… Wilting wordt overigens door de Telegraaf in de kwestie Lust aangehaald, hij spreekt schande van het aan Lust aangezegde ontslag… Hadden ze in zijn tijd nog niet die beroepscode bij de politie? Zo ja, heeft er er ooit wel wat van begrepen?

Domheid is troef in deze kwestie… hier een screenshot van een aardige plaat op het net van die goeie tijd ouwe tijd van volksverlakkerij met een ex-politiewoordvoerder… Wiltink & de bankboeven. Het zou goed zijn als de regulier pers deze aardige foto van zich over het domme volk dat zich alles aanpraten laat vermakende oplichters opnieuw eens plaatsen om wat historische diepgang te geven aan de affaire Ellie Roest.
AMSnote6577.08

Read Full Post »

In NRC/Handelsblad van 14 augustus staat een bericht met de volgende aanhef:
Privémail doorsturen, foto’s van vrienden uploaden, andermans sms-jes lezen. Waar ligt de grens?

“De burger wordt steeds transparanter voor de overheid.” Dat zei Maurice Wessling, oprichter van Bits of Freedom (BOF), drie jaar geleden in een interview met NRC-journalist Marie-José Klaver. “Eigenlijk is een digitale burgerrechtenbeweging nu harder nodig dan ooit.” Na zes jaar trok Wessling de stekker uit BOF wegens geldgebrek. Maar gisteren was daar opeens een verrassend persbericht: ‘Waakhond digitale burgerrechten Bits of Freedom is terug.’

Stichting Internet4All gaat de activiteiten financieren. De organisatie zal geleid worden door ex-advocaat Ot van Daalen. “Bits of Freedom zal in haar eerste campagnes de veiligheid van privacygevoelige databanken aan de kaak stellen en zich inzetten voor een open en vrij internet.”

Dit is de link naar het volledige artikel van Steven de Jong, waarop ook een aantal reacties kwamen waaronder die van F. Markestein: “De vragen die in dit artikel worden gesteld over het bekijken van andermans sms-jes en fotoalbum (op de computer), en bekijken welke websites iemand bezoekt, is te beantwoorden met een tegenvraag. Is het geoorloofd om andermans post te openen? Dat is het niet, en nooit geweest ook, dus kijk je ook niet op andermans elektronische post”

Het artikel handelt ook over videobewakingscamera’s en privé webcams die gericht worden op ramen en deuren van buren. Terwijl ik deze reacties op de dag van vandaag las, kwamen meer historische associaties bij mij op:

Formeel gesproken heeft respondent Markestein gelijk door het aloude en vertrouwde briefgeheim als overdraagbare norm voor electronisch berichtenverkeer te gebruiken. Wel moet dan meegenomen worden dat de geschiedenis van de posterijen en boodschappers ons leert dat het geheim enkel bestaat bij het feit dat het geschonden kan worden. Van mythologie en opera tot roman en biografie, talloos zijn de voorbeelden van slinks, half en helemaal “per ongeluk” geopende brieven en de tramelant die dat dan weer geeft. Dit alles buiten het historische gegeven dat macht en geïnformeerd zijn onlosmakelijk verbonden zijn. Van de ‘agentes in rebus’ die met hun boodschappendienst de ruggegraat van het Romeinse Rijk vormden en de aparte positie van onderscheppers van belangrijk geacht nieuws, de ‘curiosi’, tot het adelijke familie bedrijf Thurn & Taxis die van de 16e tot en met de 18e eeuw de postdienst van West Europa ontwikkelden en beheersten en daarmee een mooie mix van spionage en diplomatie wisten aan te bieden. Geen gesloten couvert of er was wel een stoomapparaaat dat het onzichtbaar wist te openen. Het is deze traditie die de staatsposterijen overnamen en nu wellicht weer doorgeven aan de geprivatiseerde sector.

Intermezzo:

Depictions of the the story of Argus, a giant with eyes all over his body (the yees are depicted in Greek pottery but mostly not anymore in later European renderings in paintings). Argus is to watch over a lady desired by Zeus that (in one oif the versions of the story) has been changed into a cow by the jealous wife of Zeus Hera. Mercurius the messenger god, also known for his invention of the lute and beging the patron of theives, is send in by Zeus to get rid of Argus. Mercurius starts to play his flute (in other versions his lute) with endless repeating themes and thus lures to sleep Argus (in some versions Mercurrius beats popey seeds [opium] over the head of Argus). It ends with Mercurius cutting off Argus his head and Zeus having his pleasure with the disguised, metamorphosed beauty Io.

Depictions of the the story of Argus, a giant with eyes all over his body (the eyes are depicted in Greek pottery but not anymore in later European rendering of the myth in paintings). Argus is to watch over a lady called Io, she is desired by Zeus, and (in one of the versions of the story) has been changed into a cow by the jealous wife of Zeus Hera. Mercurius the messenger god, also known for his invention of the lute and as the patron of thieves, is send in by Zeus to get rid of Argus. Mercurius starts to play his flute (in other versions his lute) with endless repeating themes and thus lures to sleep Argus (in some versions Mercurius also beats poppy seeds - opium - over the head of Argus). It ends with Mercurius cutting off the head of the sleeping Argus and Zeus having his pleasure with the disguised, metamorphosed beauty Io. Is there any relevance of this Argus myth for our 'modern times' with its electronic panopticism? I think there is. Vigilance, watchfulness will never be constant and fatal distraction awaits any guard ... tj. click picture for full size version

Cryptografie is dan ook even oud als het instituut van de boodschapper en posterijen, waarmee de kunst van ontcijfering gelijke tred probeert te houden. Dit alles ter relativering van het traditionele briefgeheim als handelingsnorm voor het moderne electronische verkeer. Wat betreft camera’s… van Argus Panoptes, de reus met zijn vele ogen tot het 18e eeuwse ‘panopticum’ werkhuis en gevangenis van de Engelsman Bentham, ook de zucht tot bespieden en controleren is ouder dan het electronisch data tijdperk. Nieuwe technologie mag de aantasting van privacy in de hand werken, maar in wezen functioneert de technologie allereerst als een versterker van al aanwezige menselijke verhoudingen en niet andersom.

Of er enige relevantie van de Argus mythe voor deze moderne tijd van panopticisme bestaat?  Waakzaamheid is nooit voortdurend en iedere bewaker wacht de fatale afleiding …

Read Full Post »