Republishing of an article I published on August the 29th, 2013, on my Flickr news-tableau pages, it is bilingual (English in the lower part) it had 3110 views at that time. As it is relevant in the actual discussion on the demise of the next Stedelijk Museum director Beatrix Ruf 2014-2017, I republish it here…)
Ann Goldstein vertrekt na amper drie jaar als directrice van het Stedelijk Museum Amsterdam
Je hoeft geen Nederlander te zijn om artistiek directeur van een Nederlandse kunstinstelling te wezen, maar als iemand niet verweven is met de wereld van een museum dat niet voor niets Stedelijk Museum heet, dan mag het niet verwonderen dat het geen levenstaak wordt, maar gewoon een baantje als opstap naar een volgende trede in een carrière.
Het was de drang naar ‘internationalisering’, de wat zielige grootheidswaanzin van “Amsterdam Wereldstad”, waardoor gekozen werd voor iemand ‘van buiten’. Hierdoor vielen de eigen krachten van stad en land buiten het blikveld en kreeg de ‘internationale stijl’ – die er uiteindelijk overal hetzelfde uitziet – de overhand.
Niet dat we eigenheimse kunst behoeven, maar als de moderne kunst zich enkel in een museum weet te manifesteren als het eerst ‘internationaal’ op de kunstmarkt ‘doorgebroken’, als alles ‘well established’ is voordat het getoond wordt, wanneer een kunstzinnig directeur het niet aandurft een geheel eigen keuze te maken, wars van bestaande opvattingen, dan wordt ook een bezoek aan zo’n museum niet meer dan “een koude douche in het stedelijk badhuis.”
Of… zou het kunnen zijn dat bestuurders en subsidiegevers willens en wetens curatoren en directeuren van buiten halen, als mensen die geen eigen ‘circuit’ hebben in de plaats van aanstelling, als gewillige uitvoerders in plaats van eigenzinnige beleidsmakers.
—-
Ann Goldstein leaves after hardly three years as director of the Stedelijk Museum Amsterdam (Museum of Modern Art Amsterdam).
MUNICIPAL BATHHOUSE / COLD SHOWER
One does not need to be of Dutch origin to become director of an art institution in the Netherlands, but when someone is not involved with the world around a specific museum, a museum that – purposely – carries the name Stedelijk Museum (municipal/city museum), then it comes as no surprise that a director post will not become a lifelong dedication, but just a job that serves as a stepping stone for a personal career.
It was an urge for acquiring international status, this somewhat pitiful grotesque idea of Amsterdam as a “World City”, that made the authorities chose ‘an outsider’. Local and national potentials were thus excluded form view and ‘international style & fashion’ – that in the end looks alike everywhere – became predominant.
Not that we are in need of ‘local-yokel’ art, but when modern art in a museum is only able to manifest itself when it first has managed to make a break through at the international art market, when all is ‘well established’ before it will be shown, when an art director does not have the guts to make an original personal choice, in disregard of existing opinions, then a visit to such a museum has the effect of “a cold shower in the municipal bathhouse.”
Or… could it be that board members and subsidy-providers purposely take new curators and directors for their institutes from the outside – without their “own” local support circuit – as amenable executives, in stead of willful policy makers.
—-
Een lijstje van het bewind van Stedelijk Museum directeuren van na WWII laat zien hoe dit vak en deze roeping in de loop der jaren verbrokkelde en tot niet meer werd dan een kortstondige management taak van een cultuurfabriek:
A list of the reign of Stedelijk Museum directors after WWII shows how this profession and mission has crumbled over the years into not much more than a short-time management job of a cultural factory:
– 1945 – 1963 = 18 jaar: Sandberg (1897-1984)
– 1963 – 1985 = 22 jaar: De Wilde (1919-2005)
– 1985 – 1993 = 8 jaar: Beeren (1928-2000; worked till his pension age)
– 1993 – 2003 = 10 jaar: Fuchs (1942-)
– 2003 – 2005 = 2 jaar: Van Beers (1941-; interim directeur)
– 2005 – 2009 = 4 jaar: Van Tuyl (1941-)
– 2010 – 2013 = 3 jaar: Goldstein (1957-)
===========
De achtergrond is een hergebruikt beeld van een tableau dat ik verleden jaar bij de opening van het vernieuwde Stedelijk Museum publiceerde
The background is a recycled picture from a tableau I made last year for the opening of the renewed museum.
“Kranen open bij het Stedelijk” (taps open at the Stedelijk Museum) September 22, 2012 by Tjebbe van Tijen
limpingmessenger.wordpress.com/2012/09/22/kranen-open-bij…
the limping messenger 